Тағдыр мені нез неріп, құлақ естімеген, адам жүрмеген түкпірдегі бір аралға әкеліп тастады Етыламын деген сенімм жоқ,
Мен дүниеден қол үзіп, айдалада қалдым. Арылмас қайғыға ұшырадым.
Мен бүкіл а алыс қалдым. Мен қоғамнан қуылған жәндікпін.
Ниім-кешегім аз. Біраз уақыт өткен соң ниетін киімім де қалмайды.
Мен аңнан, адамнан қалай сақтанамын? Менде сақтанатын қару жоң, Менімен сөйлесетін,
маған ақыл айтатын, жұбататын ешкім жоқ.
Барлық жолдасым суға кетіп, апат болғанда, мен тірі қалдым.
Мен ғана кемедегі адамдардан бөлініп, жалғыз қалдым. Ажал тек мені есіркеді. Мені
ажалдан құтқарған нәрсе, мүмкін, бұдан да құтқарар.
Бірақ мен аштан өлген жоқпын. А тамақ таба алмайтын, ел жоқ, күн жоқ жапан
далада өмір сүріп жатырмын.
Мен киімсіз өмір сүретін жерде тұрамын.
Мен тұрған аралда Африканың аралдарындағыдай адам жоқ. Әлі күнге дейін жыртқыш аң
да кездеследі. Африка аралдарының бірінде қалсам, қайтер едім?
Құдайдың құдіреті шөккен кемені жиекке жақындатып әкелді. Кемеден өзіме күнделікті
керекті заттарды алып үлгердім. Өле-өлгенше тамақ тауып ішуіме болатындай мүмкіндік берді.
Дүниежүзінде а ң мұнан ауыр жағдайға тап болуы екіталай. Бірақ мұнда
тұрмыстың жаман жағы ғана емес, жақсы жағы да бар.
Аралдағы тұрмысыма үйрене бастадым. Бұрын минут сайын: «Кеме көріне ме?» - деп
теңізге қарайтынмын. Енді үмітімнен күдер үздім. Өз тіршілігімді жеңілдетуге тырысып жүрмін.
Даниэль Дефоның “Робинзон Крузо” романынан
78 найти слово сичитания в тексте с его жизнью