стих ниже...

Баян бiр бекiнедi ойға келіп, Зиратын жасатпакка көзбен көріп.

Бекініп, белін буып түрегеліп, Сейлесті әкесiне сәлемге еніп...

Бiр кумбез жасаткызсын мұнара кып, Тiлегiм бай әкеме болса колай. Дүниеден ер Козыке көріпті, Алты аршын боз бұйырып жатыр сулай.

Сарыбай Сагынбайға біліндірді, Баянжан тiлек кылган шынын бiлдi. • Баянжан өз еркiнше жасатсын, - деп, Сарыкен руксат етiп дiлiн бiлдi.

Аймактагы шебердің бәрін жиып, Тас тасып, ағаш кесіп бүліндірді. Тұс-тұстан тасын өртеп, кірпіш құйып,
Көп шығын Сарыбайға іліндірді.

Кырык кунде моланы болды жасап, Сойыс, акы көп пулды кетiптi асап. Сол заманда болмаган ондай кумбез, Мактау емес, расы, жаза салсан.

«Козы Көрпеш-Баян сұлу» деп ат жаздырды, Кейінгілер көрмекке хат жаздырды.
Қырқында ат шаптырып, нәзiр берді, Естіген ел жиылып түгел келді...

нюра42    3   16.02.2022 06:25    9