Спереводом, нужно) бір жас жанына алды, екеуі сайран етіп кетіп қалды. қыдырып әрлі-берлі жүрді дағы, егінші егін еккен жерге барды. аралап әр егінді қарап жүрді, кез еді пісіп болған егін түрлі. бастарын дәнге толған төмен салып, бидайлар бейне тағзым етіп тұрды. жалғыз-ақ бір бидай тұр көкке қарап, бейне бір жалғыз өзін көпке . ң сол бидайға көзі түсіп, білмекке кетті көңіл жөнін сұрап: «құбылып бидайлар тұр басын салып, жіберген мырза құдай нұрға қанып. «әй, әке, мұның мәнін түсіндірші, бір іске тұрмын өзім қайран қалып. бұл бидай көтеріп тұр басын көкке, қарайды шекірейіп өзі көпке. өзіне өзгелерді теңгермейтін, соншама бұл бидайдың дәні көп пе? » «айтайын мұның мәнін, , саған, шырағым, түрін көріп таңданба оған. өзгесі төмен қарап бүгілгенде, ойлама кем екен деп бәрі сонан». және де әкесі айтты : «сұқтанба құр сорайған қарасына. құдайым өзгесіне дән бергенде, бұл бидай дәнсіз қапты арасында. бидайлар басы толық иіліп тұр, дән берген қожасына сыйынып тұр. басында бұл бидайдың дәні болмай, кекірейіп, көкке қарап, бүлініп тұр. «елде көп бұл бидайдай , - дейді, тәкаппар, оны халық, жаман, - дейді. - қалпы емес тәккапарлық данышпанның, тұтынба бұл мінезді, », - дейді.

Один человек взял с собой юнного ребенка
и оба быстро ушли
шли туда-сюда, развлекались
пошли туда где землепашец пшеницу сеел
ходили ,рассматривали каждое сево
как раз было время когда расцветали поля
спустили головы вниз где полно зерен
а все пшеницы склонились вниз
только одна пшеница была, которая смотрело в небо
единственная кто смотрела вверх
ребенок спустил взгляд к пшенице
и начал спрашивать от недоумения
все пшеницы спустили головы вниз
бог не отпусил их наслаждаться лучами солнца (наверн)
ей, пап обьесни мне весь смысл
стал я свидетелем одного дела
эта пшеница подняла голову к небу
и важно смотрит на мир
не сравнивая себя нискем
у этого пшена что столько много зерен?
расскажу ка я весь смысл тебе сынок
дорогой , увидив только лишь вид не удевляйся этому
когда остальные сутулясь смотрят вниз
не думай что они все меньше него
также отец сказал сыну:
не жаднячай тупо поплесневелой пшенице (наверн)
когда бог дал всем остальным по зернам
остался он среди них без зерна
все пшеницы полностью головы сгибают
поклоняються господину что дал им зерна
а эта пшеница, важничает смотря вверх, портится
много в мире людей как это пшено
этот мир называет плохим -надменность
надменность это характер врагов
не хватайся за этот характер сынок-сказал отец