Соғыс өртін бастан кешпегендер мен соғыс қасіретін тартпағандарға арнаймын. *** Аспан мен Жер арасын өрт қаптады жалыны жаландаған, көңірсіді құйқадай адал далам. Бір-бірінің қанынан ұрттамаса, тыншымастай сұстанды адамға адам. Түндер келді жарыңның құшағында рахаттың орнына алаңдаған. Жас орнына мөлдіреп жанарда қан тамайын деп тамбаған, тама алмаған. Алмасты ілез күрсіну, күңіренумен жүректерден шарықтап таралған ән. Түнде соғар дүлейін жасырғандай, күліп атып қылымсып таң алдаған. Бейнетімен бақ құшқан кең далаға қанды өзендер құйғандай сан арнадан. Мазасыз әм қысқа бұл тіршілікте болар кейде мейірімді адамнан аң. Сәби көңіл жандардың жанын улап бітіспес кек, ызамен арамдаған. Дөңбекшіді сонда Жер қанға бөгіп: "Не кінәң бар, Адамдар, тағар маған?!" вот мэтин ЖАЗЫЛЫМ
4-тапсырма. Ақын соғыс басталғанға дейінгі сәт пен «соғыс» деген сөзді
естігеннен кейінгі сәтті қалай суреттеген? Мәтіннен ақынның осы сәт-
ерда бейнелеген көріктеуіш тілдік құралдарды тауып, кестеге түсір.
Көріктеуіш
тілдік
құралдар
ответ