Перевидите на казаский язык с руского. кого можно считать героем нашего времени? ответ на этот вопрос у каждого свой. кто-то считает, что герой тот, кто обладает немереной силой, безумной смелостью, выносливостью, а для кого-то понятия о героизме остались неизменными. для многих так и остаются героями те, кто могут перевести бабушку через дорогу, снять кошку с дерева, защитить слабого. так что! кому-то для звания героя хватит простой жалости к слабому, а для кого-то нужны мировые поступки. я считаю, что слово «герой» - своеобразный антоним к словам трус, подлец, ничтожество, слабак. и кто же тогда он - нынешний современный герой? ? во-первых, нынешний герой не может быть встроен в систему. не потому, что большинство людей находятся в оппозиции к системе; возможно, большинство даже поддерживает ее. но он должен быть в стороне для того, чтобы народ чувствовал его своим. настоящий герой обычно проникает снизу, а не сверху. во-вторых, настоящий герой — это человек, который совершает поступок реальный. мне кажется, что запрос сильный на героев тогда, когда не хватает ориентиров. герои ведь не нужны сами себе, они нам нужны, людям. мы же должны вехи себе какие-то расставить. если бы мы, предположим, предстали перед неким судом, некоторые из этих , которых мы героями видим, вполне подошли бы в качестве судей. в-третьих, герой должен быть непохож на других. он - индивидуальность. он-личность.он- целая вселенная. я бы назвала современным героем человека с открытой доброй душой. человека, который может излечить словом. он не боится быть странным, непонятым. я его вижу таким… его тревожил только звездопад, он сочетал замашки стихотворца и лазерное зрение провидца, но в основном работал наугад. не находя сочувствия ни в ком, такой же одинокий как предметы, он зажигал от взгляда сигареты, или ходил по снегу в наше время цениться душа. а она избита. шрамы, шрамы, шрамы. и единственным лечением является слово. такое маленькое теплое слово. и неважно от кого оно услышано.важно само воздействие на раненного человека. воздействие слова на душу человека можно рассмотреть на отношении растений и солнца. если полноценно-живущее растение убрать с солнца, его зеленые листики станут погибать. как раненная душа будет погибать от шрамов. а вот если направить хотя бы один солнечный лучик на растение, то в процессе фотосинтеза оно наберет свой зеленый цвет. так же избитая душа обретет свою целостность при излечении словом. но в наши двухтысячные, , на такого героя смотрят скорее как на зрелище, чем как на ориентир. считаю ли я себя героем? нет. не было еще ничего такого в моей жизни, чем бы я могла гордиться. не знаю почему. наверное, я еще маленькая для великих поступков. людей, которые в много, и поэтому когда я смогу лечить словом делом и оживлять жестом, я буду делать то самое добро, в котором абсолютно все израненные души. а пока, находясь в ранге «простого человека» я буду просто стараться подарить кусочек теплоты людям, находящимся рядом со мной.

Біздің заманымызда кейіпкерді кім деп санауға боладыма? барлығында , бұл сұраққа жауап бар. Біреулерге есi кiресiлi-шығасылы батылдық, төзімділікке мәжбүрі  бар кейіпкер деп санайды, және біреу үшін ерлік ұғымы өзгеріссіз қалды.

Кімді айтуға болады кейіпкері біздің уақыты? Бұл сұраққа әркімнің. Біреу деп санайды батыры кім ие немереной күшпен безумной смелостью, выносливостью, ал біреу үшін ұғымдар ерлігі туралы өзгеріссіз қалды. Көптеген сондай-ақ болып қалады кейіпкерлері кім аудара алады, бабушку жол арқылы шешіп, мысық ағаштан, қорғауға әлсіз. Сондықтан! Біреуге үшін совет одағының батыры атағын жеткілікті қарапайым жалости - слабому, ал біреу үшін қажет Әлемдік іс-әрекет.Менің ойымша, бұл сөз "герой" - өзіндік антоним қарай айтуынша қорқақтар, подлец, оңбаған, слабак.
Және кім ол - қазіргі заманғы батыры??
Біріншіден, биылғы батыры мүмкін емес кіріктірілген жүйесі. Бұл адамдардың көпшілігі орналасқан оппозиция жүйесі; бәлкім, көпшілігі тіпті қолдайды. Бірақ ол болуы тиіс тарапқа үшін халық сезіндім оның өз. Нағыз батыр, әдетте енеді төменнен емес, жоғарыдан.
Екіншіден, нағыз батыр ол жасайды қылығын шынайы. Меніңше, сұраныс өте күшті арналған кейіпкерлерінің кезде жетіспейді бағдарлар. Батырлар өйткені қажет емес өзін-өзі, олар бізге, адамдарға. Ал біз кезең өзіне қандай да бір расставить. Егер біз, айталық, алдына неким сот, бұл кейбір балалар, біз кейіпкерлері көріп, әбден-ақ келіп еді, төреші ретінде.
Үшіншіден, батыр тиіс непохож басқа. Ол - даралық. Ол-жеке тұлға.Ол - тұтас Ғалам.Қалай атады қазіргі заманғы кейіпкері адам ашық дулатович. Адам, ол емдеуге деген сөзбен ауыстырылсын. Ол қорқады болуы мүмкін оғаш, непонятым. Мен оны көріп тұрған жоқпын, осындай...
Оның саламын ғана звездопад,
ол сочетал замашки стихотворца
және лазерлік көру провидца,
бірақ негізінен жұмыс істеді кездейсоқ.
Емес, мемлекет меншігіндегі жанашырлық де ком,
осындай жалғыз заттар сияқты,
ол шамды жақты жылғы көзқарастың темекі,
немесе барған, қарда жалаң аяқ...
Қазіргі уақытта цениться душқа арналған гель. Ал ол избита. Тыртық, тыртық, тыртық. Мен жалғыз емдеумен болып табылады деген сөз. Осындай кішкентай жылы сөз. Және ол маңызды емес кімнен ол услышано.Маңызды өзін-өзі әсер раненного адам. Әсері сөздер жан басына шаққандағы адам қайта қарауға қатысты өсімдіктер мен күн. Егер толыққанды-тіршілік ететін өсімдік алып тастай отырып, күннің, жасыл листики айналады погибать. Қалай жарақат алған душқа арналған гель болады погибать жылғы шрамов. Ал егер жіберуге болмағанда бір солнечный лучик " өсімдік болса, онда фотосинтез процесінде ол наберет өзінің жасыл түс. Сонымен қатар избитая душқа арналған гель кеңес береді " акциясы өз тұтастығы кезінде излечении деген сөзбен ауыстырылсын. Бірақ біздің двухтысячные, бәлкім, осындай батыры қарап, тезірек ретінде көрініс қарағанда ретінде бағдар.
Деп санаймын-ли мен батырмын? Жоқ. Әлі ештеңе осындай, менің, ол менің әкем еді мақтан етіп. Неге екенін білмеймін. Бәлкім, мен әлі кішкентай үшін ұлы істер. Олар көмек көп, сондықтан қашан аламын деген сөзбен емдеуге, құтқаруға іспен және оживлять жестом, я буду делать онда ең, жақсылық, қажет мүлдем барлық израненные жан. Ал әзірге, находясь в деңгейінде "қарапайым" адам боламын, жай ғана тырысып, сыйлау бөлігін жылу төнген адамдарға жанымда.