Өзіңсің, Қазақстан, ән, арманым да, Аяулым, алтын бесік, қара орманым да. Бір нәрсе жетпейді деу қате болар Өзіңдей ұлан байтақ далам барында. Паң далам - Қазақстаным! Сен барда ғажап шебер, ғажап ұстамын, Түсінем өзендердің саз - ағыстарын. Қырандар қанатында даңқы кеткен Ғазалым - таусылмайтын таза нұсқалы. Ән далам - Қазақстаным! Сен менің шұғылаға толған даламсың, Жасампазым, сан асу жолдарды аларсың. Бабамның көздерінің қарашығы ең, Баламның бақытына да қорған боларсың. Жан далам - Қазақстаным! Керемет өріледі гүл өңірде өлең, Кезің қандай өрік пен шие гүлдеген! Дарқандығын сезініп, еркін басып, Өмір сүргім келеді, ұлы Елімде мен! Кең далам - Қазақстаным!
Отан!! Отан! Сен болмасаң, не етер ем? Мәңгілікке бақытсыз боп өтер ем, Өмірден бұл өксуменен кетер ем. Құс ұясыз, Жыртқыш інсіз болмайды. Отансыз жан өмірінде оңбайды. Өзін-өзі қорлайды
Дереккөзі: https://www.zharar.com/tags/%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D1%96%D2%A3+%D0%BE%D1%82%D0%B0%D0%BD%D1%8B%D0%BC+%D2%9B%D0%B0%D0%B7%D0%B0%D2%9B%D1%81%D1%82%D0%B0%D0%BD+%D1%82%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%BB%D1%8B+%D3%A9%D0%BB%D0%B5%D2%A3/
© www.ZHARAR.com