Люди перевидите стих абая : жазғытұры

Весной оставаться как зимняя сырость, Масат құлпырар места сотое. Если Душа-животное, человеческое существо напирают, солнце, которое умилится как Родители. Летний внешний вид входить птица года, сверстником, у которого молодо смеется Жайраңдасып. Только что как будто стоял могила, старуха старик, Жалбаңдасар самого вид. Страна на горном хребте смесилась мысленной страной, Күлімдесіп, видевшись, қүшақтасып. Мойыны молодежи, которую гоняло Дело, освободившись, Разговаривая шепотом, делившись своими тайнами, мауқын давил. Туйе протяжно ревел, кой қоздап - и загон и овраг галдежом-галдежом шумовой, Бабочкой, птицей. Когда Гуль и дерево гнулись, Шорох стукнул, корчась течь вода. Копни от меня медленно двигаясь Кюль идет берегом сухой, Жүмыртқа ища, бежав дети радостны. Когда быстрая лошадь бросил зырлатып, синяя буря, у которой делает Жарқ-жүрқ, героиня. Девочка корчилась седлу, у которого ставила рядом птица, липнучи, қылады обида. Лету цветок-тюльпан, который дадут сотое қыз-келіншек, Место, которые хорошо оденутся, облик. На горном хребте воробьиный сайраса, в овраге - певица, голос на Камне косар сыч, апрель. Только чем стоимостью жамырап рванул торговцы, Диханшылар место, посевы пилят. Только Чем приплодом в деле был один скот два

Жазғытұры
Жазғытұры қалмайды қыстың сызы ,Масатыдай құлпырар жердиң жүзи .Жан- жануар , адамзат анталаса ,Ата- Анада елжирер күнниң көзи .
Жаздың көрки енеди жил құсымен ,Жайраңдасып жас күлер құрбысымен .Көрден жаңа тұрғандай кемпир мен раж ,Жалбаңдасар өзиниң тұрғысымен .
Қырдағы ел ойдағы елмен араласып ,Күлимдесип , көрисип , құшақтасып .Натирают қуған жастардың мойыны босап ,Сыбырласып , сырласып , мауқын басып .Түйе боздап , қой қоздап - қора к шу ,Көбелекпен , құспенен сай к ду- ду .Гүл мен ағаш майысып қарағанда ,Сыбдыр қағып , бұраңдап ағады су.
Көл жағалай мамырлап қу менен қаз ,Жұмыртқа издеп , жүгирип балалар мәз .Ұшқыр атпен зырлатып тастағанда ,Жарқ - жұрқ етип илинер көк дауылпаз .Құс қатарлап байлаған қанжығағаҚыз бұраңдап жабысып , қылады наз.
Жазға жақсы киинер қыз - келиншек ,Жер жүзине өң берер гүл - бәйшешек .Қырда торғай сайраса , сайда - бұлбұл ,Тастағы үнин қосар байғыз , көкек .
Жаңа пұлмен жамырап саудагерлер ,Диханшылар жер жыртып , егин егерь .Шаруаның Бир малый екеу большей ,Жаңа төлмен көбейип , дәулет өнер .
Безендирип жер жүзин тәңирим шебер ,Мейирбандық дүниеге нұрын төгер .Анамыздай жер иип емизгенде ,Бейн әкеңдей үстиңе Оспанов төнер .
Жаз жиберип , жен Берген қара жергеРахметине алланың көңил сенер .Рис семирер , ақ пенен ас көбейер ,Адамзаттың көңили өсип көтерилер .
Қара тастан басқаның бәри жадырап ,Бир сараңнан басқаның пейили енер .Тамашалап қарасаң тәңири исине ,Бойың балқып , ериди иште жигер .Күн жоқта кисимсинер жұлдыз бен ой ,Ол қайтсин қара түнде жарқылдамай ,Таң атқан соң шығарын күнниң билип ,Өңи қашып , бола Алмас бұрынғыдай .
Күн - күйеу , жер - қалыңдық сағынышты ,Құмары екеуиниң сондай күшти .Түн қырындап жүргенде көп қожаңдап ,Күйеу Келдыш , ой , жұлдыз к. .. қысты .
Ой , жұлдызға жилой жел взятку берип ,Жан- жануар қуанар тойға елерип .Азалия ақ көрпесин насильно тастап ,Жер күлимдер , өзине шире берип .
Күн - күйеуин жер көксеп ала қыстай ,Биреуине биреуи қосылыспай ,Көңили күн лебине тойғаннан соңЖер толықсып , түрленер тоты құстай .
Адам тиктеп көре Алмас күнниң көзин ,Сүйип , жылып тұрады жен лебизин .Қызыл Арай сари Алтын шатырына ,Күнниң Кешка киргенин көрди көзим .