Ұлбике Жанкелдіқызы - қазақтың ақын қызы, майталман айтыскер, жезтаңдай әнші, домбырашы.Тал бойына алуан түрлі өнер дарыған ару Ұлбике - ойы ұшқыр , өлеңі сұлу, кісілік парасаты өрелі ақын. Бірде Майлықожа ақын Ұлбикеге әзілдеп:"Түсімде алтын зеренге қызым құйып отыр екенсің",-депті. Сонда Ұлбике:, Басыма салып жүрмін желегімді, Үш-төрт жыл біле алмадым дерегіңді. Мүттәні теріс оқыған зәлім қожа, Тауып бер көнегім мен зеренімді,-деген екен. Ұлбике бұл сияқты ұтқыр уәждердің небір тамаша үлгілерін жүрген жерлерінде маржандай шашып отырған.Сол мол мұрадан бүгінгі ұрпаққа жеткені-мың шумақтай өлең.
Көне сөздер-зерен,көнек.
Зерен-қымыз құятын,ағаштан ойып жасалған,күміспен оюланған ыдыс.
Көнек-түйе терісінен,бие саууға арнайы тігілетін сырты оюланған ыдыс.Зерен,көнек-архаизм сөздер.