Кейіпкер бала бағуды не себепті дұрыс көрмейтінін тап. «Не көңілде, не көрген күніңде бір тыныштық жоқ елге, софылық неге керек?» – деп ойлайды. Алысып, жұлысып, айтысып, тартысып жүргенде өмірінің біраз жасқа келіп қалғаны үшін мал баға алмайтынын айтады.

Қартайғанда қызығын өзің түгел көре алмайтұғын, ұры, залым, тілемсектердің азығын бағып беруді жөн көрмеді.

«Білгеніңді кімге үйретерсің, білмегеніңді кімнен сұрарсың?» – деп қынжылады.

«Қалайша бағудың мәнісін де білмеймін, не болсын деп бағам, қай елге қосайын, қай харекетке қосайын?», – деп дал болады.

Артқа

Тексеру
ӨТІНЕЕЕМ ​

aksu4    1   03.12.2020 06:52    11