Калмураттың басы айналды . Кук запыран кілкілдеп кеңірдегінде тұрып алды . Кайда караса да , кара жер көрінбеді . Табан асты түпсіз құрдым . Қайнаған теңіз көз алдында дөңгеленіп , үйіріліп бара жатқасын , бүл көзін жұма қойды . Иә , Қүдай ... өзің ... өзің сақта ! Сақтай гөр ! Үйдей толқындар енді ес жиғызбады . Үстінен баса қалатындай , бірінен кейін бірі гүрілдеп келіп , онсыз да бір батып , бір шығып малтығып келе жаткан қайықты сүзеген бүқадай қағып өтеді . Қайық ...