Қазір ол Игілікгің үстіне барлық мақтауын үйер еді, аузына сөзі құрғыр түспей, тілі кемекейіне жабысып қалғандай күрмеліп қалыпты.Бірақ күз суық болмай, күзек оты әлі де мол болғандықтан, жұрт іркіліп отыр.Шұғыла орысша білмейді, барон қазақша білмейді, бірақ екеуі кейде араға тілмаш салмай ақ түсінісе береді. Көп ойлануға уақыт қалған жоқ, жалғыз үміт: не Талғар өткел беріп құтқарады, не өзі жұтып құтқарады, әйтеуір дұшпанға жоқ. Көзін сәулеге үйреткен Асқар терезеден қараса, аспан айдай ашылған екен де, шуақты күн түске тармасып қалған екен.