Қияс егіс басына келгенде күннің де алқызыл шапағы жер бетіне тарай бастаған еді. Бала әуелі көженің суы құйылған қауақты арықтың жиегіндегі ыза жерге ернеулете көміп қойды. Бұл - әкесінен үйренгені еді. Батырмалапла кетпенін иығына салып, арықты жағалай жүріп кеше ғана дәнін сеуіп, кеткен атыздарға көз жүгіртті. Тарылықтың қанша гектар екенін де Қияс әлі білмейді. Әйтеуір Айбол шалдың қолдан жасаған өлшегіш таяғымен әрі-бері өлшеп келіп, "алты гектар" дегені есінде. Дәл осындай көлемдегі жерге бұлар жыл сайын тары егіп, колxозга жинап беруші еді. Бірақ ол кезде Қиястың жанында әкесі болатын. Енді, міне, әкесі майданға кетті. Шешесі ауру. Бала осыны ойлағанда іштей күрсініп те алды. "Алдымен құлақ арықтың шығыс бетіндегі атыздарды суарамын" деп ойлады ол. - Сонан соң суды батыс, ылди беттегі атыздарға жыға салу оңай" Көтерменің бір жағын орып, сарылдап далаға кетіп жатқан суды көргенде баланың көзі шарасынан шығап, қорқыныштан тұла бойы қалтырап кетті. Не істерін де білмей сасқандықтан, бала судың құлап жатқан жеріне барып, талтайып тұра қалды. . . Құлаған жердің көлемі үш-төрт қадамдай. Дәл қазір осынша жерді бітемек түгілі, бала судың ағасына да қалт-құлт етіп әзер шыдап тұр. . . Ызыланғаны соншалық, баланың көзінен бырт-бырт жас шықты. . . . Қияс өкси жылаған күйі үстінің суы сүмектеп, орнынан тұрды. Біраз жерге ағыспен ілесіп кеткен кетпенін ұстады

Nelya2612    3   26.11.2020 06:35    7