Эссе про лошадь на казахском

Ерте заманнан бері төрт түлікітң «төресі» аталған қасиетті түліктің бірі қазақ халқы үшін жылқы малының орны ерекше.

Қолға үйретіліп, а ң қажетіне жаратқан жылқы түлігі ең қасиетті, ең қадірлі малы. Өйткені ұланғайыр даланың, ұлан байтақ өлкенің тыныс-тіршілігі, өмір салты, өнер білімі, әдет-ғұрпы, салт-санасы, салтанаты, бүкіл мәдениеті жылқы түлігімен тығыз байланысып жатады.

Жылқы мінсе көлік, жесе ет, ішсе сусын. Жылқы еті де, сүті де, қаны да, терісі де дәрі. Қазақ халқы ат десе ішкен асын жерге қояды.

Жылқы - қазақтың әдемі аңы.Олар таза аң, олар тек шөп және су жейді. Жылқылар мықты және тез аң, олар адамға көмектеседі. Адамдар сол аңға мініп шабады. Жылқылар үлкен және әдемі. Маған үй аңдардаң жылқылар ұнайды. Мен құрттай кезінде әкем жылқыға міңгізіп, өзімен бірге алып кетті. Жылқылардың әр түрі бар. Адай жылқысы,көшім жылқысы, қазақы жылқысы және т.б. Жылқы аңдардың ерекше түрі, олар бұрыңғы уақытта адамға көмектесіп жүрді. Жылқымен көшпелі адамдарда жүрді, жылқылардың үстіне мініп жүреді, сол кезде, адамдар көп күші кетпейды, ал жылқыға тамақ береді.Жылқылар адамға одан көп көмегі болды.

Пошаговое обьяснение: