Ертеде бір жас жігіт өзінің кедейлігін айтып, әрдайым мұңын шағады екен. - шіркін-ай, менің байлығым көп болса, жақсы өмір сүрер едім, — деп зарлауын қоймапты. бір күні қарт тас қашаушы өтіп бара жатып, зарлап отырған жігіттің қасына келеді. - саған не болды сонша жылап? сен нағыз бай емессің бе? – дейді. - мен баймын ба? – деп жігіт таңғалады. – ол– қандай байлық? - сенің көзің ше? бір көзіңді қаншаға сатар едің? – деп сұрайды қарт. -оның не? ! – деп шошып кетеді жігіт, — көзімді ешқандай байлыққа айырбастамаймын. - ал енді екі қолың мен аяғыңды алтынға айырбастар ма едің? - жоқ, ешқайсысын да алтынға айырбастамаймын, — дейді жігіт. - міне, көрдің бе, сен өте бай ң. ң ең үлкен байлығы — күш-қуаты мен денсаулығы, — дейді қарт. – оны ақшаға сатып ала алмайсың. қарт осыны айтады да жөніне кетеді. мәтіндегі екі кейікердің мінездерін сипаттап жаз. жігіт: қария: ,

Александеррррррр    3   15.09.2019 19:10    6