Биыл Абайдың жасы он үшке толған еді. Денесі де бір аралық кейіпте. Бойы
өскен. Қол-аяғы ұзарған. Бұрын мұрны
шолақтау болушы еді, биыл біраз ұзарып
қалыпты. Бет-бейнесі баладан гөрі ірілең-
кіреп, бозбалалық қалпына бейімделген.
Бірақ әлі сол мүсінде, үлкендік жоқ. Толық,
балғын емес. Сидиып, арықтап, құр созыл-
ған сияқты. Күн көрмей өскен реңі солғын,
бойшаң ғана өсімдік бейнелес.
Бұрын қара болушы еді, бетінің қызылы
да бар еді. Қазірде қаладан қайтқандық
және ауру қосылғандық бар ма, әйтеуір,
бозғылданған.
Сұйықтау қоңыр шашының арасынан
бас құйқасы да қылаңданып көрінеді. Ода
ауырғандық пен күн көзінде болмағандық-
тың белгісі.
Абайдың осы сияқты қалпына ендігімінез
машығы да бір алуан боп өзінше үйлесті.(осы мәтін бойынша өз пікіріңізді қаратпа қыстырма одағай сөздерді қолданып айтыңыз)
​

dim4ik10    3   22.02.2021 17:32    6