Бір байдың екі аң аулап жүргенде біреуін аю жеп қойып-
ты. ағасы інісінің өлгенін көріп, қайғырып, інісін жеген аюды атып
алмақ болып аңдиды. бір кезде аю билей басып, анда-санда тұра қап,
жорғалап келе жатады. қ жүндері сусылдап, қозғалған сайын
үстінен жалтылдап от ұшқындайды. аңдып отырған жігіт аюды атып,
терісін сойып алып, үйіне келеді. әкесіне іні өлімін естірте алмайды.
әкесі:
- кәне, , қандай аң аттың? – деп сұрайды.
үлкен ұлы керемет домбырашы екен. аюдың терісін әкеліп,
әкесінің алдына тастайды да, бір күй шертеді.
күйді тыңдап отырған бір ақсақал ауыр күрсініп, байға ң
өлімін естіртіп, көңіл айтады.
сондағы жігіттің шерткен күйі осы «» екен.