Қазақ халқы шаңырақты, бесікті, табалдырықты қасиет тұтқан. Бұл үшеуін ешқашан аяқпен баспаған. Бұл үшеуі қашанда бір-бірімен ұштасып жатады. Осынау үш құнды нәрсені қатты тозып, тым ескірген кезде де аяқтың астына тастамай, өртеп, күлін жерге көмген. Соған қоса қара қазанын қастер тұтқан. Неге? Өйткені кез-келген үй табалдырықтан басталады, отыңның басы сол табалдырықтан бастау алады, қара шаңырағыңның берекесі қара қазанмен кіреді.
Қазақ халқы шаңырақты, бесікті, табалдырықты қасиет тұтқан. Бұл үшеуін ешқашан аяқпен баспаған. Бұл үшеуі қашанда бір-бірімен ұштасып жатады. Осынау үш құнды нәрсені қатты тозып, тым ескірген кезде де аяқтың астына тастамай, өртеп, күлін жерге көмген. Соған қоса қара қазанын қастер тұтқан. Неге? Өйткені кез-келген үй табалдырықтан басталады, отыңның басы сол табалдырықтан бастау алады, қара шаңырағыңның берекесі қара қазанмен кіреді.