Ескі нұсқаларда аю қауіп төндіреді тышқан бұл оны ұйқыдан оятады. Тышқан кешірім сұрайды және мұндай лайықсыз олжа аюға абырой әкелмейді дегенді айтады. Аю келісіп, тышқанды босатады. Кейінірек Аю торға түседі аңшылар. Оның гүрілдегенін естіген тышқан оның рақымдылығын есіне алады және арқанды кеміріп тастайды. Әңгіменің адамгершілігі - мейірімділіктің өз сыйлығын беретіндігінде және одан асқан көмектесе алмайтындай кішкентай болмыстың болмауында.