Қараңғы қазақ көгіне, Өрмелеп шығып, күн болам!
Қараңғылықтың көгіне,
Күн болмағанда, кім болам?
Мұздаған елдің жүрегін,
Жылытуға мен кірермін!
Еңбек, бейнет тарауы
Рақатқа сарқылар.
Қыздырып күннің қарауы
Надандық теңізі тартылар.
Орны отайып көгерер,
Қызығын жайлап ел көрер.
Тұрмыс, тағдыр - бірі де
Бұл мақсаттан бұра алмас;
Неліктен автор <күн болмағанда,кім болам!? деп атайды?
Себебі, ол өзін күн санау арқылы, халықты қараңғылықтан шығарғысы келді. Өз халқын білімге, оқуға шақырып, қараңғылыққа күн болып жарық беруді ойлаған.