Анасыз өмір сөнген көмір эссе не обезательно много слов.

Мены́н анашым омыримнен кетсе мен билимеймин Калай омтр суру.Анашым менен кетсе меннин Омирим сонген сиакти болады.Анашым кетпешы отинем.Сиз Маган омир бердиниз.

Ана дегенде біз мейірбан ,ақ кіршіксіз таза көңілді жанды айтамыз.Анасыз өмір өмірме? Анасыз өмір қызықпа?Анасыз өмір сөнген көмір,анасыз өмір тозақ.Әркімнің өз анасы өзіне жақсы болады.Анаңның ақ сүтін ақтау үшін меккеге үш рет апарсаңда аз дейді ғой ата-әжелеріміз.Ана өз баласын өсіріп ,бағып-қағып,тәлім-тәрбие беріп оны үлкен жігіт қылып,ешкімнен кем болмасын деп ұлын ұяға,қызын қияға қондырады,бірақ біз жастар, балалар ананың қадіріне жетпейміз,қайсы ананы көрдің ?-менің балам жаман дейтінін.Алайда менің анам жаман дейтін адам көп емес,бірақ бар: Бір мақал бар –«Қарғада баласын аппағым дейді».Осы мақалға қарап ананың баласына қандай мейірімділігін оны бағалай құрметтей білу керек –ақ.Біз ананың қадірін білмей өтеміз.Жүрғой балалар үйінде шырылдап сәбилер міне,солар ананың қадірін жақсы біледі. Себебі енді олар өз анасының қолын құшақтай иіскелей анасының жүзін көре, оны бір құшып бауырына баса алмай,ананың аялы алақанына жете алмайды.Осы балалар ес кірген кезде сендерді анасымен көріп,өз анасын аңсап сағынбайма?Оның көзіне жас толып ,жүрегі езіліп қан жыламайма?

Анасын бүкіл өмір бойы іздемейме ? Ертеден келе жатқан жүрек тебірентер бір аңыз айтылып келеді екен.Сол аңыз бойынша Ана мен Бала арасындағы болмыш жағдай әлі күнге дейін есіткен жанды бір күйзелтіп қабырғасын қайыстырардай ой салады:Бір бала әкесінен ерте айырылып анасымен жалғыз қалған екен.Күндердің күнінде ер жетіп,бір қызға қатты ғашық бопты.Сол қызға аңсары ауғандығы сонша, оған аспандағы айды, таудың төбесіндегі гүлді болсын алып беретіндігін дәлелі ретінде қызға өмірлік жұбайы болуын ұсынады.Сонда қыз назданып маған ойың кеткені рас болып , сүйетініңді дәлелдей түссең.

Саған қояр менің бір үлкен шартым : Егер өз анаңның жүрегін алып келсең, сол кезде саған тұрмысқа шығамын. Сонда бала қыз үшін ,қызға деген махаббаты үшін, өзінің аңсар таудай қамқоршысын ,дүниеде қол жетпес жан асыл анасын өлтіріп, жүрегін қызға алып келеді.

Сонда қыз:Не қылған ақымақ едің ? Сенің ардақты анаңның жүрегінен,саған мен қымбат па едім? Сен дүниеде ең ессіз адам екенсің! Осы қатыгездігің үшін саған тұрмысқа шыға алмаймын !-деп қыз бұрылып кетіп қалады. Бала түсінбей қалады да , қайта үйіне шауып өзінің тірлігіне қатты өкінеді. Бала жүгіріп бара жатып,аяғы сүрініп құлап жүрек алдына ұшып түседі. Сол уақытта «Абайла-құлыным қатты жығылмадың ба? Бір жерің ауырып қалмады ма? –деп ана елжіреп баласына сөйлейді .

Сонда бала өз істеген ісіне қатты өкініп ,жерге жатып жылайды,жылағанмен не пайда?Анасының жүрегін алып, анасы жанында жоқ болғасын.

-Ана үміт,ана жігер дегендей ,ана біздің қамқоршымыз ,тоғыз ай ,тоғыз күн құрсағында көтеріп ,түн ұйқысын төрт бөліп ,қуансақ бірге қуанып,жыласақ бірге жылаған.Анадай ешкім қамқор болмаған.

Қазақта «алпыс аға» әке болмайды, жетпіс жеңге» шеше болмайды, деп текке айтылмаған.

Анамызды ешқашан ренжітпеуіміз керек. Қадіріне жете білу және сыйлауымыз біздің балалық борышымыз ,әрі парызымыз саналады.

Объяснение:

Анамызды бағалайық.Ауырып қалса, қамқор болайық.Ана жүрегі мейірімді.Бар қателеріңді кешіреді.Ана деген қадірлі.Олар бізді дүниеге әкелді.Бізді жүруге,сөйлеуге үйретті.Біз оларға қарыздармыз.Кәзір анасыз балалар қаншама!?Оларды аяймын.Анасыз өмір-сөнген көпір деп бекер айтпаған.Анамызды қадірлей білейік