Абайдың жасы 13-ке тақалды. орыс мектебінде 3 ай оқымай, ауылға қайтсын деп әкесі байтас және жұмабай деген кісілерді жібереді. ауылға үш күндік жол қалғанда шәкірт барын салды. ол асып, алға шауып кете берді. байтас қуып жетіп: "енді асықпа, есенбайдың жырасында ұры жатады" - дейді. шәкірт сөзге қарсы орайын білдірмей, біраз бірге жүреді. соңсоң тағы шауып кетіп, екі-үш белден көрінбей кетеді. байтастың мінгені құнанбайдың қара жал бұрыл аты. ал жұмабайдың астындағы да құнанбайдың найманкөк деген үлкен көк ала аты болатын. олар ң соңынан жарыса кетті. бір бел асса көрінбейді. аздап уақыт өткен соң жұмабай арт жағынан тасырлап келе жатқан ат дүбірін есітті. "е, бұл есенбайдың жырасындағы жау болар", - деп ақ-көк атты тепкілей берді. күндіз шабатын ұры бет-аузын таңып алыпты. артынан қуып жеткенде жұмабайдың қалың қара тымағын көзіне қарай баса кигізіп жібереді. ақбозат бірдемеге тіреліп тоқтады. жұмабайдың реңі қашып қара тымағын алса, ол ұры емес, өзі айтқандай "құнанбайдың бөлтірігі" абай екен. байтас пен абайдың ішек-сілесі қатып күлді. аз уақыт өткен соң абай жұмабайдан орынсыз ісі үшін кешірім сұрады. перевод​

manasaf118    2   04.04.2019 15:03    28