Абай ауылына жеткенше асықты. Анау Абай, Абай ғой, айналайын-ай!
деді бір үлкен әйел.
Бәсе, Телғара ғой... Жаным-ау, мынау...
әйел.
Абайдың келген хабарын естіп, анасы Ұл
сыртқа шықты. Зеренің ең жақсы көретін нем
тілеуін тілеп отыратын.
Абай аттан түсті. Ол көп ішінен, ең алдымен,
қарай жүре беріп еді, шешесі:
Шырағым, балам, ар жағыңда әкең тұр... С
Абай әкесіне қарай тез бұрылды. Әкесіне к
Әкесі:
Балам, бойың өсіп, ержетіп қалыпсың! Е
де өсті ме?
деді.
Ұялғанды, жауап айтпағанды кешірмейтін
Лілі. Ол сабырмен:
- Шүкір, әке, Қазіреттің рұқсатын, фатиқась
Құнанбай:
- Бар, енді шешелерің жаққа бар, амандас,​

Незнаюзачемтутник    1   20.09.2020 19:29    21