29- қара сөз туралы өз ойыңыз эссебіздің қазақтың мақалдарының көбінің іске татырлығы да бар, іске татымақ түгіл, не құдайшылыққа, не ққа жарамайтұғыны да бар.әуелі «жарлы болсаң, арлы болма» дейді. ардан кеткен соң, тірі болып жүрген құрысын. егер онысы жалға жүргеніңде жаныңды қинап еңбекпенен мал тап деген сөз болса, ол - ар кететұғын іс емес. тыныш жатып, көзін сатып, біреуден тіленбей, жанын қарманып, адал еңбекпен мал іздемек - ол арлы ң ісі.«қалауын тапса, қар жанады», «сұрауын тапса, ң бермейтіні жоқ» деген - ең барып тұрған құдай ұрған сөз осы. сұрауын табамын, қалауын табамын деп жүріп қорлықпенен өмір өткізгенше, малды не жерден сұрау керек, не аққан терден сұрау керек қой.«атың шықпаса, жер өрте» дейді. жер өртеп шығарған атыңның несі мұрат? «жүз күн атан болғанша, бір күн бура бол» дейді. тәңірге жазып, мінбей-түспей арып, шөмеңдеп диуаналықпен бір күн болған буралық неге жарайды? «алтын көрсе, періште жолдан таяды» дейді. періштеден садаға кеткір-ай! періште алтынды не қылсын, өзінің көрсеқызар сұмдығын қостағалы айтқаны. «ата-анадан мал тәтті, алтынды үйден жан тәтті» дейді. ата-анасынан мал тәтті көрінетұғын антұрғанның тәтті дерлік не жаны бар. бұлардың бәрінен де қымбат ата-анасын малға сатпақ ең арсыздың ісі емес пе? ата-ана шамасы келсе, михнаттанып мал жиса да, дүниелік жиса да, артымда қалсын дейді. ол ата-ананы малға сатқан соң, құдайға дұшпандық іс емес пе? осындай білместікпенен айтылған сөздеріне бек сақ болу керек.​

kusainovy03    1   08.04.2019 16:05    3