28. Сүйіспеншілік - сағыныш Оқылым
1.
Мәтіндерді оқып, ой қорытындысын шығарыңдар.
аймой
Қайран, балалық-ай, десеңізші! Онда мен кіп-кішкентай сәби едiм. Ал
айнала таулар да, үйлер де, қойтастар да, жылқылар да
бәрі-бәрі үлкен
болатын. Адамдардың бәрі «айналайыннан» басқа сөзі жоқ кілең мейірімді
жандар болып көрінетін... Қария кісілердің сақалынан қадір-қасиет көрініп
тұратын еді. Ер мінез жігіттердің кесек тұлғаларынан, қыз-келіншектердің
жүріс-тұрысынан мен адамзаттың асқақ сұлулығын түйсіксіз байқаған
болармын. Солардың бәрі мені аймалап, сүю үшін жаратылған жандар
сияқты еді.
Ол – ол ма, анау асқар таулар, етектегі шексіз дала, көгілдір аспан, түнде
жымыңдаған жұлдыздар, толықсып туған ай, жасыл жайлау – бәрі-бәрі тек
маған ғана елжірей қарап, мені ғана аймалап, әлдилейтін сияқты еді. Дүние
сенің сәби көзіңмен көргендегідей өмір бойы қайырымды, аспаны күмбез, желі
жібек, әдемі ертек болып тұра берсе, кәне
осы мәтінге қандай ат қойсам болды
​

marialkahelp    1   27.11.2020 09:09    0