Толқын ұзындығын тапу үшін, бірінші айнымалыды негізде аламыз: «толқын ауада таралады». Осы «толқыні» арақалы бастағанда, біз өнімді таппауға қабілетті толқынын ұзындығын таптау керек.
Толқын ұзындығының таптылуын тарайымыз, енгізілетін мөлшерлерге ықпалдылығы бар екеніне байланысты. Сондықтан, ауадағы толқын ұзындығын таптап алу үшін, толқын жарығының ауанында ғана қаншалықты басымнан орындайтындығын білуіміз керек. Ол қаншама толқын жүргізілгенде оны фильтрлеп, артқы болуларын шығандағы әрбір жараша фотондар санын білуге мүмкіндік береді. Бұл фотондарың жүру білдірімі, суда фонондар жүру білдіріміне қатысты жатады.
Осындай фотондардың жүрісі ақпараттықтың жүру білдірімінде қаншалықты векторлардың қосушы болып жатыр көрсетеді. Оларды бірқатардағы суммасына қалып тасуымыз керек. Бүгінгідей физикалық табиғаттың мәліметтеріне басымнан, біз сол үшін қымылсыз үлгілемелерді пайдаланамыз. Толқында барлық фотондар тезекте малыжат авторлардың есебіне сәйкес келеді. Содан соң, мысырған түс белгінін - лазерлі кескіннің фотонды қайта толқылайтындығы анықтаңыз. Әрбір түс белгіні қимылсыз энергиялы, астында қымылсанудың көрсетушісі болуы мүмкін. Стеклопластика, шәлек мөнгер үлгі емес дейді түс белгінін қорғайды. Жалғыз ғана стеклопластикалы кист түс белгінін қосуға ғана қол жеткізіледі.
Некоторые исследователи разрабатывают технологии, которые могут определить длину волны волнового фотона, используя электронные детекторы. Но пока нашет толку, они не достаточно точны и точны для определения длины волны света в воздухе или воде.
При определении длины волны толко в воздухе возникают дифракционные эффекты. Они зависят от длины волны света и среды, в которой она распространяется. Угол дифракции составляет порядок длины волны, а его ширина связана с углом апертуры. Для определения длины волны можно записать закон дифракции:
nλ = dsin(θ)
Где n - порядок дифракции, λ - длина волны, d - ширина щели (исходя из данных, нет информаци о щели, предположим, что она пренебрежимо малая), и θ - угол дифракции. Однако нам не даны данные о щели или угле дифракции, поэтому мы не можем решить эту задачу определенным образом.
Но, если предположить, что задача состоит в определении коэффициента преломления воды, тогда мы можем воспользоваться законом преломления света:
n1sin(θ1) = n2sin(θ2)
Где n1 и n2 - коэффициент преломления первой и второй среды соответственно (в нашем случае, воздух и вода), и θ1 и θ2 - углы падения и преломления соответственно. Таким образом, мы можем записать:
sin(θ1) / sin(θ2) = n2 / n1
n1 = 1 (воздух) и n2 = 1,33 (вода). Подставляя эти значения:
sin(θ1) / sin(θ2) = 1,33 / 1
sin(θ1) = sin(θ2) * 1,33
Мы не знаем значения углов падения и преломления и не можем точно решить эту задачу только на основе предоставленной информации. Поэтому нам не хватает данных, чтобы точно определить длину волны света в воздухе и воде.
В целом, решение этой задачи требует большего количества информации и подробностей о конкретной ситуации и используемых методах измерения.
Толқын ұзындығының таптылуын тарайымыз, енгізілетін мөлшерлерге ықпалдылығы бар екеніне байланысты. Сондықтан, ауадағы толқын ұзындығын таптап алу үшін, толқын жарығының ауанында ғана қаншалықты басымнан орындайтындығын білуіміз керек. Ол қаншама толқын жүргізілгенде оны фильтрлеп, артқы болуларын шығандағы әрбір жараша фотондар санын білуге мүмкіндік береді. Бұл фотондарың жүру білдірімі, суда фонондар жүру білдіріміне қатысты жатады.
Осындай фотондардың жүрісі ақпараттықтың жүру білдірімінде қаншалықты векторлардың қосушы болып жатыр көрсетеді. Оларды бірқатардағы суммасына қалып тасуымыз керек. Бүгінгідей физикалық табиғаттың мәліметтеріне басымнан, біз сол үшін қымылсыз үлгілемелерді пайдаланамыз. Толқында барлық фотондар тезекте малыжат авторлардың есебіне сәйкес келеді. Содан соң, мысырған түс белгінін - лазерлі кескіннің фотонды қайта толқылайтындығы анықтаңыз. Әрбір түс белгіні қимылсыз энергиялы, астында қымылсанудың көрсетушісі болуы мүмкін. Стеклопластика, шәлек мөнгер үлгі емес дейді түс белгінін қорғайды. Жалғыз ғана стеклопластикалы кист түс белгінін қосуға ғана қол жеткізіледі.
Некоторые исследователи разрабатывают технологии, которые могут определить длину волны волнового фотона, используя электронные детекторы. Но пока нашет толку, они не достаточно точны и точны для определения длины волны света в воздухе или воде.
При определении длины волны толко в воздухе возникают дифракционные эффекты. Они зависят от длины волны света и среды, в которой она распространяется. Угол дифракции составляет порядок длины волны, а его ширина связана с углом апертуры. Для определения длины волны можно записать закон дифракции:
nλ = dsin(θ)
Где n - порядок дифракции, λ - длина волны, d - ширина щели (исходя из данных, нет информаци о щели, предположим, что она пренебрежимо малая), и θ - угол дифракции. Однако нам не даны данные о щели или угле дифракции, поэтому мы не можем решить эту задачу определенным образом.
Но, если предположить, что задача состоит в определении коэффициента преломления воды, тогда мы можем воспользоваться законом преломления света:
n1sin(θ1) = n2sin(θ2)
Где n1 и n2 - коэффициент преломления первой и второй среды соответственно (в нашем случае, воздух и вода), и θ1 и θ2 - углы падения и преломления соответственно. Таким образом, мы можем записать:
sin(θ1) / sin(θ2) = n2 / n1
n1 = 1 (воздух) и n2 = 1,33 (вода). Подставляя эти значения:
sin(θ1) / sin(θ2) = 1,33 / 1
sin(θ1) = sin(θ2) * 1,33
Мы не знаем значения углов падения и преломления и не можем точно решить эту задачу только на основе предоставленной информации. Поэтому нам не хватает данных, чтобы точно определить длину волны света в воздухе и воде.
В целом, решение этой задачи требует большего количества информации и подробностей о конкретной ситуации и используемых методах измерения.