ЫССЫК-КӨЛ Илгери типтик тоонун чокусунда хан сарай бар экен. Бул сарай бир каардуу ханга тиешелүү эле. Бир куну хан бир гедейдин Айдай сулуу козы бар деп угуп калды
Уландыр

Уландысы: Сулуу кызга көп жигиттер ашык болгон, бирок сулуу барына тең макул болбойт.Анткени ал уктап жатканда ага Ак боз ат минген жигит, ак булут астынан келип ага шакек салат. Ал жигит мындай дейт: "Бул шакекти тагынып турганда сага эч ким, эч нерсе кыла албайт"

Хан сулуу кызды көргүсү келип, аны :Алып келгиле!" деп жигиттерине буйрук берет. Жигиттер кызга: - Хан чакырып жатат, тезинен биз менен жур, - дешет. Ал макул болбойт, жигиттер кызды куч менен хан сарайына алып келишет. Кыз козун ачса, жанында анын жузуно, узун жибектей чачтарына, карагаттай коздоруно суктанып хан отурат.

Ал кызга кымбат кийимдерди, асыл буюмдарды сунуш кылат Сулуу анын баарынан баш тартат. Анткени кыз колундагы жалгыз шакекти бут дуйнонун алтын-кумушуно да алмаштырбайт болчу, ошондуктан «жок» дегенден башка соз айтпайт. Жакшылыкча кондуро албаган хан аны куч менен кондурмок болот. Кыз жек корунду хан менен жашагандан көрө өлумду артык корот да терезеден боюн таштайт. Коз ирмемде сарайдын дубалдары туш-туштан урап, суу куюла баштайт. Суу уламдан-улам кобойуп, акыры бут шаарды каптап кетет. Шаардын ордуна кыздын коз жашындай таза жана тунук, журогундой жылуу, сулуулугундай кооз кол пайда болот. Колдун устундогу толкун кыздын узун чачтарын элестетет.