Як выглядала планета Фаіс? Чаму з цягам часу людзі сталі выкарыстоўваць яе як прамежкавую станцыю ў космасе? Чаму планета паступова беззваротна траціла сваю яркую прыгажосць?

Планета Фаіс была надзвычай прыгожай:
“Яе аранжавыя даліны, змрочныя цясніны і беласнежныя вяршыні гор то цямнелі, то святлелі, таму што планета была зусім невялічкая і час на ёй імчаў вельмі хутка. Нязвыклыя зямлянам суткі на Фаіс здаваліся вельмі кароткімі.”
С цягам часу яна ператварылася ў прамежкавую станцыю. Бо людзі імкнуліся далей даследваць сусвет:
“яны прывезлі з сабою ўсё патрэбнае для жыцця. На аранжавых раўнінах пабудавалі касмадромы, на высокіх гарах паставілі антэны, а цяністыя цясніны пакрылі люстэркавым рэчывам, каб выкарыстаць адлюстраваную энергію белага сонца Фаіс. Чым больш людзі абжывалі Фаіс, тым часцей  іх караблі выкарыстоўвалі яе як прамежкавую станцыю ў космасе, тым больш планета беззваротна траціла сваю яркую прыгажосць.
Аранжавыя даліны зніклі пад пластыкам, з цяснін павылазілі і распаўзліся ў розныя бакі тоўстыя і тонкія кабелі, а горныя вяршыні больш нельга было ўбачыць за густымі кратамі лакацыйных антэн.”