Як паводзяць сябе людзі і паўзуны ў легендзе «Дамавікова ўдзячнасць»?

Знішчэнне па неразуменні вужыных яек прывяло б да смерці і чалавечых дзяцей. Гэта ледзь не здарылася, і зброяй помсты ў дадзеным выпадку выступала злая змяя, якая атруціла малако. Безумоўна, гэта ўжо літаратурны прыём: не сам вуж помсціць — ён застаецца станоўчым персанажам, а праз змяю. Разумныя дарослыя людзі аднавілі парушаную ў іх доме гармонію: прымусілі дзяцей вярнуць яйкі вужа на месца. Учынкі персанажаў дастаткова красамоўна і выразна пераводзяць дзеянне з міфалагічнага ў маральна-этычны план: дарослыя аднаўляюць справядлівасць, не жадаючы пакрыўдзіць вужа, а вуж у сваю чаргу дзякуе за дабро, ліквідуе зло, нанесенае змяёй.