Якімі мастацкімі сродкамі ствараюцца ў паэме вобраз Бандароўны і пана Патоцкага? Ліра-эпас песняра

Вобраз Бадароўны: у паэме даецца вобраз вольналюбівай, мужнай Бандароўны. Яна славіцца сваёй прыгажосцю:
У абмалёўцы вобразаў герояў, узнаўленні падзей побач з фальклорнымі сродкамі аўтар выкарыстоўвае рамантычныя. Так, рамантычная выключнасць, гіпербалізацыя, арганічна спалучаная з фальклорнымі параўнаннямі, эпітэтамі, прысутнічае ў партрэтнай характарыстыцы Бандароўны:
Хараства такога ў свеце
Не было, не будзе;
Аб ёй людзі гаварылі,
Як аб нейкім цудзе.
Як маліны, яе губкі,
А твар, як лілея,
Як дзве зоркі, яе вочкі,
Гляне — свет яснее.
Купала шырока карыстаецца народнымі параўнаннямі і зваротамі. Губы Бандароўвы параўноўваюцца з малінай, твар — з лілеяй, косы — з іскрыстасцю брыльянцістых рос, вочы — з зоркамі, ад якіх яснее свет. Сваёй чароўнай прыгажосцю Бандароўна «задзіўляе ўсіх чыста, як зара якая». Такія ж прыгожыя і ўчынкі дзяўчыны, яе духоўны свет. А якая непакорлівасць, якое свабодалюбства! Як гэтага не хапае цяпер нам, беларусам.
Яна чалавек палымянай душы, гордая, смелая, непакорлівая. У гэтай простай украінскай дзяўчыны высока развіта пачуцце уласнай чалавечай годнасці. Але самая выдатная рыса яе характару — любоў да свайго народа, да свабоды. Б. ненавідзіць прыгнет, не можа жыць у няволі, не хоча быць палюбоўніцай пана. Свабода для яе даражэй за усе на свеце. У імя свабоды гераіня ахвяруе сваім жыццем.
Ну, што воліш сабе выбіраць, пышная паненка:
Ці у бяседзе засядаці вось пад гэтай сценкай
і са мною піць, гуляці, ночкі каратаці.
Ці навекі косці парыць у зямельцы-маці?
Бандароўна рашуча адхіляе прапанову пана, з пагардай адмаўляецца ад яго багацця і грошай. У паядынку з панам Бандароўна не адзінокая, на яе баку праўда і падтрымка народа. Бандароўнана — дачка народа. Яна здольна на рашучыя учынкі і самаахярнасць. У вобразе Б. адлюстраваліся выдатныя рысы народнага характару як любоў, непакорлівасць, гераізм, высокая чалавечая годнасць, маральная чысціня.
Вобраз пана Патоцкага: Патоцкі — буйны польскі памешчык, прыгоннік, грубы дэспат і самадур. Пад яго прыгнетам "стогне змучана Украіна, к небу шле пракляцце". У народзе жыве памяць аб ім, як аб "злым духу". Патоцкі дзейнічае нахабна. Там, дзе не дапамагаюць грошы, ён учыняе разбой. Яго улада трымаецца на багацці і грубай сіле. Я.Купала паказвае маральную разбэшчанасць Патоцкага. Ён страціў свае сумленне, загубіў чалавечае жыцце. Грубы дэспатызм, жорскасць, бесчалавечнасць, маральная нізасць – усе гэтыя рысы паказваюць маральныя якасці Патоцкага.