Летапіс — помнік дакументальнага гістарычнага аповеду, у той жа час твор гістарычнай прозы, характэрнай для пачатковага этапу развіцця літаратуры ў Старажытнай Русі. Аповед тут вядзецца па гадах, а «год» у старажытнарускай мове, як і ў народных беларускіх гаворках, называўся «лета». Адсюль і назва — летапіс.