Прачытайце словы, у якіх Янка Купала, адступаючы ад сюжэта, разважае пра страшную сілу помсты. Якое значэнне ў творы мае гэтае лірычнае адступленне,

Што ёсць на свеце горш ад помсты,
Што знойдзеш ад яе страшней,
Каго не згоніць з сцежкі простай,
Не ўкіне ў цьму, за ноч цямней?
Душу і думы атумане,
Ачэпіць зводным павуццём
I распасцяжыць уладанне
Над целам, над усім жыццём.
Засела так яна ў Машэкі,
I суладаць з ёю не мог,
Крыві б пусціў, здаецца, рэкі,
I ў іх бы з крыўдай сваёй лёг.
Крывёй ці віннай, ці нявіннай
Насмерць упіўся бы з душой,
Другіх губіў бы і сам гінуў,
Абы цярпеў чужы і свой.
У гэтым лірычным адступленні аўтар выказвае асуджальныя адносіны да тых, хто апантаны помстай. Аўтар сцвярджае думку, што помста не прынясе палёгку, а толькі зробіць яшчэ горш. Лірычнае адступленне накіравана да чытача, каб глыбей раскрыць сэнс змены Машэкі, расказаць пра тое, што яго зрабіла лютым зверам і “ўкінула ў цьму, за ноч цямней”.