Ода — урачысты, узнёслы верш, хвалебная песня ў гонар важнай падзеі, з'явы, асобы. Верш Караткевіча можна назваць одай, бо тут ёсць яе прыкметы: аўтар усхваляе сваю родню старонку, яна мае выгляд песні, акрам гэтага тут назіраецца выкарыстанне высокай, кніжнай лексікі, алегорый. Велізарную ролю адыгрываюць інтанацыйна-сінтаксічныя сродкі: клічныя сказы і рытарычныя пытанні, інверсіі, незвычайныя сінтаксічныя канструкцыі.
Напрыклад Р.Барадулін “Мы — беларусы”, М.Багдановіч “Маёвая песня”.
Напрыклад Р.Барадулін “Мы — беларусы”, М.Багдановіч “Маёвая песня”.