Книга в виде трубочки в Египте.

Вучаніцы Вольга і Ганна сядзелі восенню на беразе возера пад вольхамі на імху і размаўлялі пра навуку. Іх вочы былі накіраваны на воблака, што праплывала па небу. А вусны абмяркоўвалі, што цяпер праходзяць у іх школах вучні. У школе Вольгі па геаметрыі зараз праходзяць вострыя вуглы, а ў школе Ганны - вывучаюць прамыя. Па геаграфіі Вольга вывучае Мінскую вобласць, а Ганна - Брэсцкую. Па літаратуры абедзве дзяўчынкі вучацца пісаць водгукі, але па розных творах. На біялогіі ў Ганны дзеці праходзяць змей, напрыклад, вужоў, а ў Вольгі - анатомію чалавека: яго вушы, вочы і вусны. Нічога агульнага. Але абедзве дзяўчынкі, хоць і вывучаюць у школе розныя рэчы, пасля школы імкнуцца паступіць у педвучылішча. Вось скончаць яны гэта вучылішча, і будуць вучыць іншых таму, што ведаюць самі. Па-мойму, пахвальная мара.