Гэтая прытча ўяўляе ўсім нам вобраз пакаяння грэшнага чалавека і міласэрнасці Бога да яго.У прытчы пад бацькам разумееца сам Бог, а пад блудны сынам - каяўшыся грэшнік. На блуднага сына падобны кожны чалавек, які душою сваёю аддаляецца ад Бога і аддаецца свавольнай, грэшнай жыцця; сваімі грахамі ён губіць сваю душу і ўсё дары (жыццё, здароўе, сілу, здольнасці), якія атрымаў ад Бога. Калі ж грэшнік, адумаюцца, прыносіць Богу шчырае пакаянне, з пакорай і з надзеяй на Яго міласэрнасць, дык Гасподзь, як Айцец міласэрны, радуецца з анёламі сваімі зварот грэшніка, даруе яму ўсё яго беззаконня (грахі), як бы вялікія яны ні былі, і вяртае яму свае ласкі і дары.
Прытча пра блуднага сына вучыць пакаянню і прабачэнню. На думку мітрапаліта Антонія Суражскага, дадзеная прытча «ляжыць у самом асяродку хрысціянскай духоўнасці і нашага жыцця ў Хрысце.»
Прытча пра блуднага сына вучыць пакаянню і прабачэнню. На думку мітрапаліта Антонія Суражскага, дадзеная прытча «ляжыць у самом асяродку хрысціянскай духоўнасці і нашага жыцця ў Хрысце.»