“Бачу я, з прыродай зліўшыся душой,
Як дрыжаць ад ветру зоркі нада мной,
Чую ў цішы, як расце трава.”
Лірычны герой прылёг вечарам адпачыць у свежым стагу і адчуў моцнае яднанне з навакольным светам, адчушы самыя патаемныя рухі прыроды. Ён адчувае гармонію прыроду і злітнасць з ёю.
Як дрыжаць ад ветру зоркі нада мной,
Чую ў цішы, як расце трава.”
Лірычны герой прылёг вечарам адпачыць у свежым стагу і адчуў моцнае яднанне з навакольным светам, адчушы самыя патаемныя рухі прыроды. Ён адчувае гармонію прыроду і злітнасць з ёю.