Трэба паставіць знакі прыпынку ў сказах з мовай
Сёння прашу я ў нізка навіслага неба буры – не трэба, не трэба, не трэба!
Як мяне сустрэнуць дома ўвесь час тачыла трывожная думка.
Тата ўзрадавалася Ганулька, пазнаўшы бацьку па голасе, а куды мы пойдзем?
Хату ж сваю расказвала маці ён нам прадаў.
Яшўэ сказаў мне сёння тата сынок такім як дзед расці твой дзед сумленным быў аратым і справядлівым ў жыцці.
Добры дзень сарамліва прывіталася яна і вінавата –міла ўсміхнуўшыся паправілася добры вечар…”
Азаровічу раптам прыгадалася як у маленстве баяўся цемнаты і на яго пытанне адкуль яна бярэцца бацька пасміхваючыся ў вусы адказваў з лесу