Са слоў складзіце прыказкі, паставіўшы назоўнікі ў патрэбнай фор
ме. Запішыце сказы. Растлумачце правапіс канчаткаў.
1. Аўчына, выраб, не варта. 2. Лыжка, дзёгаць, псуе, мёд,
бочка. 3. Адзін, з'еш, хоць, вол, адна, хвала. 4. Без, хлеб, яда,
да, парог, хада. 5. Дожджф, не просяць, як, жнуць, косяць, ды.
2. Лыжка - Дзёгаць - Псуе - Мёд - Бочка. (Пример прыказкі з назоўнікамі ў давальнай форме ў дзяржаўным падметніку, так як ідзе гаворка пра шкоду, пасля якой ідзе сэнс дзеляння.) Правапіс канчаткаў: Мы выкарыстоўваем форму назоўнікаў у месным відметніку (лыжкі, дзёгата, мёду, бочкі) для апісання дзеляння ў прыказцы.
3. Адзін - З'еш - Хоць - Вол - Адна - Хвала. (Пример прыказкі з назоўнікамі ў клічнай форме, ў якой казочнік звяртаецца да ўзрушэння.) Правапіс канчаткаў: Мы выкарыстоўваем формы назоўнікаў у іманым склоне (адзін, вол, хвала) для ўтварэння прыказкі з клічнай формай.
4. Без - Хлеб - Яда - Да - Парог - Хада. (Пример прыказкі з назоўнікамі ў родным падметніку, які апісвае стан, пасля якога ідзе сэнс хаджэння.) Правапіс канчаткаў: Мы выкарыстоўваем формы назоўнікаў у родным склоне (беза, хлеба, яда, парога) для апісання стану ў прыказцы.
5. Дождж - Не просяць - Як - Жнуць - Косяць - Ды. (Пример прыказкі з назоўнікамі ў месным падметніку, які апісвае дзеянне.) Правапіс канчаткаў: Мы выкарыстоўваем формы назоўнікаў у месным склоне (дожджу, жнутку, косяць) для ўтварэння прыказкі пра дзеянне.