У мяне, каля вокна стаіць дрэва -- бяроза. Яна вельмі прыгожая, и вяликая, з вялікімі галяніма. Дрэва патанае ў галінах. Асабліва гэта відаць летам і вясной. Яно ўсё зялёнае, і вельмі цяжка ўбачыць галіны. Дрэва гэта старое, але, яно расце амаль са мною разам. Я помятаю яго з маленства, калі дрэва таксама было эшчэ маленькім. Кара яго ужо парэпалася і абламаўся. Але яно ўсё ройна прыгожае. Зараз, бяроза дастае да маіх вокан. Я заўсюды назіраю за ёй. Дрэву было вельмі цяжка перажываць першыя зімы, але зараз яно вялікае. Убачыв яго, можна сказаць, што яно перажыло шмат цяжкасцяў. У зімку дрэва ўся пакрываецца снега. Гэта таксама прыгожа бачыць. Восенью, яно ўсё пакрыта разнакаляровымі лісцямі. Гэта вельмі прыгожа! Асабліва, калі яны зрываюцца з сваіх галін і плаўна падаюць ўніз. Я люблю гэта дрэва. Я люблю назіраць за ім.
Дрэва гэта старое, але, яно расце амаль са мною разам. Я помятаю яго з маленства, калі дрэва таксама было эшчэ маленькім. Кара яго ужо
парэпалася і абламаўся. Але яно ўсё ройна прыгожае.
Зараз, бяроза дастае да маіх вокан. Я заўсюды назіраю за ёй. Дрэву было вельмі цяжка перажываць першыя зімы, але зараз яно вялікае. Убачыв яго, можна сказаць, што яно перажыло шмат цяжкасцяў.
У зімку дрэва ўся пакрываецца снега. Гэта таксама прыгожа бачыць. Восенью, яно ўсё пакрыта разнакаляровымі лісцямі. Гэта вельмі прыгожа! Асабліва, калі яны зрываюцца з сваіх галін і плаўна падаюць ўніз.
Я люблю гэта дрэва. Я люблю назіраць за ім.