Попросили сочинить три загадки по бел.литу

Загадка ўяўляе сабой кароткае паэтычна-вобразнае апісанне прадмета або з’явы ў форме пытання.Традыцыйныя загадкі адлюстроўваюць ў высокапаэтычнай форме менталітэт народа, яго погляд на жыццё і маральна-этычныя пытанні.

1. Касматы, вусаты, есці пачынае – песенькі спявае.

(Кот).



2. Ходзіць па двары, на нагах – купцюры, белае каменне нясе?

(Курыца).

3. Вось вам быль-нібыліца: у пяці чалавек – адна паясніца.

(Рука і пальцы).

4. Пер'я наелася, у кашулю адзелася, спіць у ахвоту начная істота, ляжыць, дзе і ты, чатыры рукі і два жываты.

(Падушка).

5. На той свет бяжыць – звініць, а адтуль вяртаецца – плача.

(Вядро з калодзежа).

6. Што бяжыць без повада?

(Вада).

7. Што нас корміць, а есці не просіць?

(Зямля).



8. Каляровае карамысла цераз рэчку павісла.

(Вяселка).



9. Не агонь, а пячэцца?

(Крапіва).

10. У кутку барада на кійку?

(Венік).

11. Хто ні ідзе, усяк яму паклоніцца?

(Грыбу, ягадзе).

12. Прыйшла белая кабыліца, увесь свет пабудзіла.

(Раніца).

13. Па небу каціцца катушка, ні звер, ні птушка, ні пясок, ні вада, а адгадаць – бяда?

(Сонца).

14. Ішла Рася – расцяглася. Каб устала, дык і да неба дастала.

(Дарога).



15. Гаршочак разумны, хоць і сем дзірак мае.

(Галава).

16. У печы парыцца ў вопратцы, да стала ідзе распранутаю.

(Бульба).

17. Хто ходзіць з ранку на чатырох, у дзень – на двух, а вечарам – на трох?

(Чалавек).

18. Вярхом сядаю, на каго – не знаю, знаёмага ўбачу – адразу падскочу.

(Капялюш).

19. У жываце – лазня, у носе – рэшата, на галаве – пупок, адна рука, і тая на спіне.

(Чайнік).

20. Паміж гуркамі, буракамі – каза з зяленымі рагамі.

(Цыбуля).

21. Крутаста, вяртаста, на ёй адзежы за сто, хто распранае, той пражыве лет за сто.

(Капуста).

22. Красна, ды не дзеўка, з хвастом, ды не мыш?

(Бурак).



23. Ляжыць калода сярод балота, не гніе і не сохне.

(Язык).

24. Круглае, гарбатае, вакол махнатае, як прыйдзе бяда, пацячэ і вада.

(Вока).

25. На гары – гай, пад гаем – маргай, пад маргаем – шмаргай, пад шмаргаем – хапай.

(Галава чалавека).

26. Хоць і не хворая, а увесь час стогне.

(Свіння).

27. Закіну палку, заб’ю – не галку, здыму – не пер’е, з'ем – не мяса.

(Рыба).

28. У адной бочцы два розныя півы: боўтаюцца, боўтаюцца, а змешвацца не хочуць.