На тэму " вуснае и письмовае мауленне"

Вуснае маўленне – гэта гаворка якая гучыць, у ёй выкарыстоўваецца сістэма фанетычных і прасадычных сродкаў выказвання, яна ствараецца ў працэсе гутаркі. Для яе характэрныя слоўная імправізацыя і некаторыя моўныя асаблівасці: свабода ў выбары лексікі, выкарыстанне простых прапаноў, ўжыванне пабуджальных, пытальных, клічных сказаў рознага роду, паўторы , няскончанасць выказвання думкі. Пісьмовае маўленне – гэта гаворка графічна замацаваная, загадзя абдуманая і выпраўленая, для яе характэрныя некаторыя моўныя асаблівасці: кніжнай лексікі, наяўнасць складаных прыназоўнікаў, строгае выкананне моўных нормаў, адсутнасць внеязыковых элементаў. Пісьмовае маўленне звычайна звернутае на глядзельнае ўспрыманне. Кожны пісьмовы тэкст – гэта складанае выказванне аб рэчаіснасці.