1. Дайце азначэнне назоўніку як часціне мовы. 2. Чым абумоўлена высокая ўжывальнасць назоўніка ў маўленні?
3. На аснове якіх прымет вылучаюцца адушаўлёныя і неадушаўленныя назоўнікі
4. Якія назоўнікі маюць форму толькі адзіночнага ці толькі множ
нага ліку?
5. Што абазначаюць агульныя і ўласныя назоўнікі?
6. У чым адметнасць канкрэтных і абстрактных назоўнікаў?
7. У чым адметнасць зборных і рэчыўных назоўнікаў?
8. Што называецца скланеннем назоўніка?
9. Якія назоўнікі адносяцца да 1, 2 і 3-га скланення?
10. Якія назоўнікі адносяцца да рознаскланяльных?
11. Якім твараюцца назоўнікі?​

1. Назоўнік - гэта частка мовы, якая азначае прэдметы, яўленні, асобы, месцы абодва становішчы, час і некаторыя адрозненні. Назоўнікі могуць мець адзін або некалькі сушчыльных абліччаў і могуць пачынацца з вялікай і малой літары.

2. Высокае ўжывальнасць назоўніка ў маўленні абумоўлена тым, што яны неабходныя для апісання і зразумелага перадачы інфармацыі аб прэдметах, асобах, яўленнях і месцах. Назоўнікі могуць ствараць карцінку ў розуме слухача і дапамагаць яму лепш разумець, што кажа гаварач.

3. Адушаўленныя назоўнікі вылучаюцца на аснове наяўнасці ў іх асабовасці, жыцця, руху і здольнасці мець пачуцці. Неадушаўленныя назоўнікі адсутнічаюць у іх гэтых прымет.

4. Некаторыя назоўнікі маюць форму толькі адзіночнага ці множага ліку. Напрыклад, "стол" мае толькі адзіночную форму, а "сталы" мае толькі множага ліку форму.

5. Агульныя назоўнікі азначаюць людзей, прэдметы або канцэпты / ідэі, якія можна ўкласці ў агульную катэгорыю. Уласныя назоўнікі азначаюць канкрэтных людзей, месцы, назвы іхніх імёнаў альбо уласных назваў.

6. Канкрэтныя назоўнікі азначаюць рэальныя, канкрэтныя прэдметы або асобы, якія могуць быць спастраўленыя са зруманелымі арганамі. Абстрактныя назоўнікі азначаюць апісання, пачуцці, станы, якія не могуць быць проста спастраўленыя ці загадкаваныя.

7. Зборныя назоўнікі азначаюць групы асобаў, прадметаў або іхняга адзення, якія магуць быць бытуеўнымі ўжываленні. Рэчыўныя назоўнікі азначаюць прэдметы, якія адрозніваюцца па матэрыяле зраблення, форме ці адным асобным азнакам.

8. Скланенне назоўніка - гэта змена формы назоўніка ў залежнасці ад падмету, разымаў, колькасці і ролі ў сказе. У беларускай мове, існуюць сем скланенняў назоўнікаў.

9. Назоўнікі 1 скланення адносяцца да мужчынскага роду, а 2 і 3 скланення - да жаночага роду. Назоўнікі 1 скланення маюць асноўную форму ў мностве штонары, а 2 скланення - у мностве штоны. Назоўнікі 3 скланення маюць розныя формы ў мностве падзельнік і назавішча.

10. Рознаскланяльныя назоўнікі азначаюць прэдметы, якія маюць спецыфічныя формы ў розных скланеннях. Гэта могуць быць назоўнікі, якія засяроджаны на асіміляцыі гукі, змяншэння, альбо змяншэння гукі.

11. Назоўнікі могуць тварыцца праз розныя марфалагічныя змяненні, такія як змяненне сушчыльных абліччаў, прысобнікі і суфіксаў. Яны таксама могуць паходзіць ад іншых частак мовы, такіх як дзеепрыметнікі, прыслоўнікі, прысобкі і іншыя.